Makhluk Alloh anu pernah ngahiji jeung anjeun.
Pernah ngahiji iraha?
Nya kamari memeh anjeunna dikubur dikurebkeun.
Saha kitu? saha karah?
Nya duka....
indung anjeun?
bapa anjeun?
aki, nini anjeun?
emang, bibi, ua-ua?
Naha siah make bet boga tekad kitu.
da sabab Alloh ngetang kana tekad anjeun.
mangsana anjeun ngaku kana yen aya alam ghaib.
nu maot disholat ghaibkeun
geus kitu dikubur, dighaibkeun ku cara diruang ku taneh.
da ari nu iman ka Alloh mah
boa isuk geto dikaluarkeun dina maot kana hirup (Yukhrijul hayya minal mayyiti)
sakumaha anjeun, urang nu hirup
boa isuk geto dikaluarkeun diluhur taneuh
diasupkeun ka jero taneuh ku jadi maot (Yukhrijul mayyiti minal hayyi)
Terus tekad nu mana.... aranjeunna make bet jadi jin.
tekad anu....
anjeung diharewosan, anjeun dibejaan make bet....
lain sia mah syetan,
anjeun mah iblis,
enya ge sora apa kuring, sora ema kuring....
ema, apa mah tos maot.
marukan nu maot bisa nyarios teras kadangu......
nya ari teu diwidian ku Alloh mah moal.
upami ujug-ujug kadangu?
nya muhun..... diwidian ku Alloh.
وَمَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَن يَشَاءُ ۖ وَمَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِي الْقُبُورِ (22)
teu sami, nu maot sareng nu hirupsatemena Alloh mere dangu ka saha bae nu Alloh karep.
jeung deuih, anjeun moal bisa mere denge kanu dikubur....
kieu....
upami aya nu kadangu... bisikan.... sora anu urang kenal,
upami tos sora nu kenal, teras weh urang teh nyebut-nyebut anu kantos pakuat pakait....
maka geleter rasa... oh si anu (da kenal jeung ema, da kenal jeung bapa)
anjeun ngadangu.... eta widi alloh....
anjeun ngawaler, ku nyentak? ku nyarekan? ku nyisia.....
itu teh males.... nyentak deui.... nyarekan deui.... nyisia deui.... naha....
anjeun nu mere denge kanu dikubur? sanes....... Alloh ngawidian dugina eta sora...
Anjeun diwidian ngadangu.... nu maot oge diwidian ngadangu.......
ngan kusabab anjeun make bet nyebut.... aduw... musuh
yen sora ema teh, yen sora apa teh..... iblis, atanapi setan....
nya ku Alloh diupahan..... tos tos.... we.... ken we....
Kieu ayeuna mah....
Upami aya soanten nu tos pupus
eh ketang, bahasakeun tos diwidian hirup deui.
(yakinkeun..... ema, apa, atanapi nu kantos hirup jeung urang teh percanten ka Alloh.
nya ku Alloh teu disia-sia kapercantenanana nya dihirupkeun weh)
tah.... upami kitu teh....
anjeun ngadangu.... ema, apa....
sebatkeun...
Ya Alloh....
Anjeunna malaikat hafadloh abdi....
nu nyetorkeun amal dina wengi jum'atna.....
sareng deui....
Gusti, hapunten abdi, sumputkeun awos abdi, ya sattar, ya ghoffar....
tong katohyan ku anjeunna, ku ema sareng ku apa....
naha make bet kitu.....
nya mangga....
abdi hirup, aranjeunna tos pupus
benten anu hirup sareng nu pupus
eta teh tina jihat abdi, makhluk gusti
ari ti jihat Salira Ku Anjeun mah....
abdi dihijikeun,
nya mangga...... da teu aya sekat,
antara maot jeung hirup
da Gusti, Salira Ku Anjeun nu ngagaduhan duanana, hirup jeung maotna.
abdi ayeuna dikempelkeun....
Ya Alloooooh..... (bari alon)
sanes jin, da....
itu mah, malaikat hafadlooooooh (bari dialeu-aleu.....)
Ya Alloh....
muuuuah..... da mun seug ngadohir damis nu bathin, dan diengo... dicium.... muuuah.... hihihihi.
mayunkeun lambeuyna.... bayangkeun lafadz Alloh (الله)
atanapi.... tulis ku curuk lafadz Alloh (الله)
tos kitu... isyarat nyium.....
Nuhun........
sakali deui ach..... engo, cium, kising,....
muah..... sun tebih.... tapi da caket... ti abdi urang sunda.
da tangtos abdi moal tiasa kieu, upami sanes haol sareng quwwah Gusti,
abdi moal tiasa kieu, upami sanes hidayah Gusti.
katiasa abdi paparin Gusti
da tangtos abdi moal tiasa kieu, upami sanes haol sareng quwwah Gusti,
abdi moal tiasa kieu, upami sanes hidayah Gusti.
katiasa abdi paparin Gusti
لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم
ان الهدى هدى الله
الحمد لله الذى هدىنا لهذا وما كنا لنهتدي لولا ان هدىنا الله
سبحانك لا علم لنا الا ما علمتنا انك انت العليم الحكيم
